خاک دل را حکم کردم تا بدانی ای رفیق
در قمار با تو بودن هستی أم را میدهم
گــفــتــنــد رفــــیـــقـــت چــنــد بــخــشــه؟
گــفــتــم: کــارش از بــخــشــو شــهــرو کــشــور گــذشــتــه!
رفـــیـــقـــم یـــــه دنـــیـــــاســت …
::
::
دوستان باوفا . . .
سایه گستر لحظه های تلخ و شیرین روزگارند . . .
سایه ات برقرار . . .
::
::
توی دنیا رفیق های خوب محدودن
ولی رفیق های خوب ، دنیایِ نامحدودن . . .
::
::
مردم هر کدام آرزویی دارند ، یکی مال می خواهد و یکی جمال و دیگری افتخار،
ولی به عقیده من یک دوست خوب از همه این ها بهتره ، مثل خود تو که همیشه و تحت هر شرایطی با منی . . .
::
::
خیلی چیزا رو نگفتن معرفت میخواد نه طاقت . . .
طاقت یک روزی تموم میشه اما معرفت نه ، جاشو عوض میکنه !
::
::
باغبانی پیرم ، که به غیر از گلها از همه دلگیرم
کوله ام غرق غم است ، آدم خوب کم است
عده ای بی خبرند ، عده ای کور و کرند
اندکی هم پکرند و میان رفقا ، عده ای همچو شما تاج سرند !
::
::
گلی دارم به دور از دیدگانم / ولی مخفی میان قلب و جانم
که گهگاهی کند یادی ز خاکش / فدای آن رفیق و قلب پاکش
::
::
یـــــــــــــــآد
چراغی که مال من است
ولی خاموش در دل های همـــه
::
::
برایم دعا کن!
اجابتش مهم نیست!
نیاز من به آرامشی است که بدانم تو به یاد منی…
::
::
عتیقه شـــــدم در یـــادها بی آنکه قدیمـــی باشـــم
::
::
تو” آن نیستی که به یادت بیاورم ،
“تو” آن همیشه ای که به یادم می مانی . . .
::
::
دریــا مــیشــوم؛
وقتــی هــر شــب
در بستــرم، یــــاد تــو جــاری ســت؛
مثــل رود . . .
::
::
قول داده اَم…
گاهـــی
هَر اَز گاهـــی
فانـــوس یادَت را
میان ایـن کوچه ها بـی چراغ و بـی چلچلـه، روشَـن کنَم
خیالـت راحـَــت! مَـن هَمان منـــَــم؛
هَنوز هَم دَر این شَبهای بـی خواب و بـی خاطـــِره
میان این کوچـه های تاریک پَرسـه میزَنـَم
اَما بـه هیچ سِتارهی دیگـَری سَلام نَخواهــَـم کَرد…
خیالَت راحَت !
::
::
یادی از ما کن ای عزیز دوست داشتنی
ای که هستی پیش ما شیرین تر از بستنی
تو مال من میشوی و من مال تو
زندگی میشود لحظه به لحظه خواستنی
::
::
کاش فاصله ها اجازه میدادند ،
وقتی قلب ها به یاد هم می تپند ، در کنار هم باشند
به یادتــــــــــم
::
::
باز یادت میکنم تا نگویی بی وفاست
از شما دورم ولی این دل همیشه با شماست!
::
::
همه ی حواسم را جمع میکنم تا خیالت را کم کنم
اما تمام یادت در”من” ضرب میشود و “من” تقسیم میشوم در “تو” …
می بینی ؟ عجب دنیای بی حساب و کتابی ست ؟
::
::
هر دو چشمان تو دنیای من است
گر نمیبینم تو را ، یادت نگهدار من است . . .
::
::
زیباست یادت،
اگر خودت بودی چه غوغایی میکردی!
::
::
در دفتر دل یاد تو سر مشق من است
یاد من هم نکنی , یاد تو تکلیف من است . . .
::
::
تو مرا فریاد کن ای هم نفس / این منم آواره ی فریاد تو
این فضا با بوی تو آغشته است / آسمانم پر شده از یاد تو . . .
::
::
یادت برایم
همانند قصه سیگار پیرمردیست
که سالهاست میگوید نخ آخر است …
::
::
برایم در ردیف کسانی هستی که به قول نیما یادت روشنم می دارد
::
::
تقدیم به آنکه دارمش دوست
تقدیم به آن که قلبم از اوست
اگر مهتاب از تن بر کند پوست
جدا هرگز نگردد یادم از دوست
::
::
میدونی محبت یعنی چی ؟
م = من ح= حالا ب= به یاد ت = توام
::
::
وقتی کسی دیر به دیر ازم یاد می کنه؛
نگرانش نمی شم؛
حتما شاد بوده از یادش رفتم …
::
::
رفاقت بار سنگینی ست !
کسی بر دوش میگیرد که یک دنیا “ وفا ” دارد . . .
::
::
بی دست رفیق ، پای من میلرزد / یک موی رفیق عالمی می ارزد / بی دوست چگونه زنده من میمانم / حتی دلم از شنیدنش میترسد .
::
::
رفاقت غروبی بی پایان است که خورشید در حسرت آن تا ابد می سوزد . . .
::
::
میدونی وقتی واست پیام نمیدم یعنی چی ؟
یعنی پیامی در حد مرامت ندارم با مرام !
::
::
به سلامتی اون رفیقی که یه روز میاد سر خاکم
اما نمی تونم جلو پاش پاشم
اما خیالم راحته که . . .
خاک زیر پاشم
::
::
به سلامتی اونی که گفت عشق چهار حرفه
همه مسخرش کردن !
ولی برگشت گفت :
( ر ف ی ق ) عشقه !
::
::
دوستی نه در ازدحام روز گم می شود نه در خلوت شب ، خفته یا بیدار یاد می دارمت . . .
::
::
بر سکوری دوستان گدایی بهتر از پادشاهیست
پادشاه آن است که دوستش با وفاست